ס׳האט זיך אלץ אנגעהויבן תמימותדיק, די מײדלעך האבן זיך געמאכט, ערשט מיט װײכע קישנס. און דאַן האָט די שפּיל אָנגעהויבן אָננעמען אַ דערוואַקסענער כאַראַקטער, איז פאַרשטייט זיך, דער האַרטער האָן פונעם ברודער איז געווען דאָס פאַניסטע צאַצקע, וואָס מע קאָן שלאָגן און שטופּן אין דיין לאָך, די שוועסטער האָבן זיך נישט געקענט אַנטקעגנשטעלן אַזאַ זאַך און האָבן זיך ערשט אויסגעדריקט און געשטעקט הענט, און דעמאָלט מיט די מויל, מאַזלדיק ברודער.
און די טאָכטער גײט אַלײן אַ װעג ― אַזױ װערט דער טאַטע אָנגעצונדן. וואָס מענטש וואָלט האַלטן ווען אַזאַ אַ געשמאַק טאָכעס סווערלינג אַרום אים. פארשטײ ט זיך , װע ן ע ר הא ט אי ר אי ר מויל א ארײנגעלײגט , אי ז געגאנגע ן װ י א זײגער . מיט װאָס דאַרף זי זיך שעמען ― ס'איז גלײַך קלאָר, אַז זי האָט ליב פּאָקן, פֿאַרװאָס נישט פּרוּװן דעם קרובֿ. אפילו איר ענג פיס האט זיך נישט געקאנט אנטקעגן אזא פיק - ער האט עס ארײנגעלײגט, אז אפילו זי האט געשלעפט איר זאפט. נאָך קאַממינג אויף מיין טיץ, ער לעסאָף קאַלערד אַראָפּ. יאָ, דאָס איז גאַנץ אַ אָפּל.
איך וואָלט לעקן איר לאָך.